Po cóż wracać do przeszłości?

Lubię przestawiać w głowie zegarek

I swoją młodość oglądać

Podchodzić bliżej

Bez strachu, że tam zostanę

W zepsutym domu

Na nowo zbieram z podłogi pojedyncze radości

Jak ziarna maku znalezione wśród soli

Pytasz mnie po co

„To przecież boli”

Lubię podróże do mej przeszłości

Do samotności wśród gwaru

Do pełnego domu bez dialogu

Do braci i siostry, do zamyślonych rodziców

Do łóżka, w którym jeszcze szlocham

Lubię w nim leżeć

I poczuć jak kocham

Tę rodzinę i ten dom

Lubię wspominać

Moją tożsamość

Niezmienioną, choć pewniejszą słuszności istnienia

Choć niedoskonała

Nie chcę jej zmieniać

Cofam zegarek więc

Czasem

23.05.2018
Copyright ©2018, LiRyczka