Dziękuję Ci za życie,
Za smak i zapach,
Za dźwięk,
Za słowo,
Za drugiego człowieka,
Za miłość,
Za radość,
Za smutek, w którym
rodziły się pragnienia i silne poczucie zmiany, jaka musi nastąpić.
Zmieniasz mnie w moim
smutku,
Dajesz mi coś, co nie
nazywa się, nie ma formy, ani nie jest w żaden sposób widoczne.
Odrywasz mnie
plastrem od zmyślonej przez człowieka rzeczywistości i uzdalniasz moje poznanie,
moje oczy i uszy, które patrzą i słyszą inaczej,
I wtedy chcę być tym,
czym jestem –
Chcę być ludzka jak człowiek,
Kobieca jak kobieta,
Silna jak
miłość, którą mnie zalewasz, którą mnie rozmiękczasz,
Chcę być prawdziwa jak
prawda,
Chcę być człowiekiem, jakim mnie Wymysliłeś... Człowiekiem, który kocha.
22.05.2015
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz